0248710N Pseudo-Aristoteles: Secreta secretorum. Übers. Philippus Tripolitanus. [Salamanca: Leonhard Hutz und Lope Sanz, um 1495/96]. 
14 Bl. a⁶b⁸. 2 Sp. 54–59 Z. Typ. 1:82G. Min. f. Init.
Bl. 1a xylogr. Vtiliſſimꝯ liꝛ  a: de ſecret: ſecretoꝝ჻ Bl. 1bα Tabula in ſecreta ſecretoꝝ paripateticoꝛū  pꝛincipis Ariſtotelis ad legentiu vtilitatem  edita: videlicet vt eoꝝ que in pti cōtinētur li-bꝛo ⁊ facilius ⁊ pꝛōptius querēdi via habea.  … β Z. 16 Sequi ꝓhemiū di philippi in cōmēdatione ptis oꝑis at actoꝛis eiuſdē.  (D)Omino ſuo excellētiſſimo in cultu  religiōis xiane ſtrenuiſſimo Guidoni xe. de valēcia ciuitatiſ metropolis gľioſo pōtifici. Philippus  ſuoꝝ minimꝯ clericoꝝ: … Bl. 14bβ Z. 27 Completus eſt tractatus de ſignis ⁊ mo-ribus naturalibus hoim ad regē magnificū  Alexandꝛū qui datus fuit toti oꝛbi. dictuſ   nonarcha in ſeptentrione.  Explicit liber Ariſtotilis de ſecretis ſecretoru ſiue dde regimine pꝛincipum vel doꝛuz 
Vorlage: Montserrat Benedikt (Einzelfotos).
Anm. Vgl. F. X. Altés i Aguiló: Un nuevo incunable salmantino. In: Trabajos de la Asociación Española de Bibliografía 1 (1993) S. 33–38 (m. Abb. v. Bl. 1).
IBEAdic 6300. ISTC ia01050550.
Montserrat Benedikt.
Gesamtüberlieferung: 1 Exemplar/Fragment in öffentlichen Einrichtungen.
Gesamtkatalog der Wiegendruckehttps://gesamtkatalogderwiegendrucke.de/docs/GW0248710N.htm • Letzte Änderung: 2009